Szybko robił kościelną karierę, choć święcenia kapłańskie przyjął dopiero w 31. roku życia w 1978 r. Po habilitacji (1985) niespełna 40-letni Gerhard L. Müller został profesorem dogmatyki na uniwersytecie w Monachium, a w 2002 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Ratyzbony. W 2007 r. Benedykt XVI powołał go do Kongregacji Nauki Wiary, a pięć lat później powierzył mu urząd prefekta i podniósł do godności arcybiskupa. Było to ukoronowanie drogi, podczas której dał się poznać jako krytyk osób wzywających Kościół do podjęcia reform. Podczas Katholikentagu (wielkiego zlotu katolików niemieckich) w maju 2012 r. mówił: „Nie może być tak, że ludzie, którzy sami z siebie nie są w stanie niczego stworzyć, tłoczą się na wielkich imprezach, wnosząc tam swą pasożytniczą naturę”.

Nastanie obecnego pontyfikatu okazało się cezurą w życiu abp. Müllera. Franciszek zaproponował bowiem Kościołowi...