Dr Tomasz Niewodniczański w wywiadzie udzielonym Nawojce Cieślińskiej (“TP" nr 5/04) informuje, że Katolicki Uniwersytet Lubelski odrzucił propozycję współpracy przy przekazaniu do Polski jego monumentalnej kolekcji dokumentów. Dowiadujemy się też, że ani Prezydent RP, ani marszałek Sejmu nie zainteresowali się propozycją. Aby nie powstał fałszywy obraz sytuacji, przedstawię, jak wygląda KUL-owskie “désintéressement". 13 stycznia 2003 r. abp Józef Życiński przyjął pana Jerzego Łopuszyńskiego, który w imieniu dra Niewodniczańskiego przedstawił Wielkiemu Kanclerzowi KUL propozycję współpracy, zmierzającej do sprowadzenia do kraju znanej i cenionej kolekcji dokumentów historycznych. Realizacja projektu wymagałaby współpracy wielu środowisk spoza KUL, stąd też arcybiskup poprosił o dwa tygodnie czasu na przeprowadzenie niezbędnych konsultacji. W tym czasie otrzymał od ministra Waldemara Dąbrowskiego zapewnienie, że Ministerstwo Kultury udzieli poparcia działaniom, umożliwiającym powrót do Polski bezcennych dokumentów.