Menopauza i mózg: w poszukiwaniu terapii

Menopauza to brak menstruacji przez kolejnych 12 miesięcy. Definicja wydaje się dość prosta, ale procesy zachodzące w organizmie kobiety na tym etapie jej życia są dużo bardziej skomplikowane. Zanik czynności jajników i spadek produkcji estrogenów i progesteronu wywołują różnorakie skutki – od częstych uderzeń gorąca, przez zmiany w sferze emocjonalnej, aż po zwiększone ryzyko chorób serca i osteoporozy.

Choć przekwitanie jest procesem fizjologicznym, to opanowanie niektórych z jego groźnych i uciążliwych efektów wydaje się konieczne. Jedną z najczęściej stosowanych metod było uzupełnianie brakujących hormonów, które jednak z powodu wzrostu ryzyka zachorowania na raka piersi i endometrium jest uznawane współcześnie za metodę kontrowersyjną.

Wkrótce wśród dostępnych terapii pojawić się może kolejny lek – fezolinetant, który ma łagodzić nocne poty i uderzenia gorąca, dotykające nawet 80 proc. kobiet w okresie menopauzy. W czasopiśmie „Lancet” ukazały się wyniki trzeciej fazy badań klinicznych. Lek wykazał znaczną skuteczność i bezpieczeństwo.

Jego działanie polega na hamowaniu odpowiednich receptorów w mózgu odpowiedzialnych za termoregulację. W okresie rozrodczym efekt hamujący wywołują estrogeny. To właśnie wpływ spadku stężenia hormonów płciowych na działanie mózgu jest jednym z zagadnień najbardziej nurtujących naukowców.

W okresie pomenopauzalnym rośnie ryzyko wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona lub Alzheimera. Problemem może być też „mgła pomenopauzalna”, która zaburza koncentrację i funkcje poznawcze. Opisane w ubiegłym roku w czasopiśmie „Neurology” badanie porównało skany mózgów mężczyzn oraz kobiet przed i po menopauzie. U tych ostatnich liczba zmian istoty białej związanych z zaburzeniami poznawczymi i chorobą Alzheimera była największa. ©