Ten ostrzegawczy cytat mógłby stanowić motto wszystkich esejów zebranych w tomie “Mitologia nowoczesności". Bez względu na to, czego dotyczą: Crystal Palace, Bretanii, architektury w Czechach i na Morawach czy też relacji między ideami dwóch architektonicznych gigantów, Miesa van der Rohe i Adolfa Loosa...

Czasem - jak choćby w tekście poświęconym twórczości zaangażowanego w reżim Mussoliniego malarza Mario Sironiego albo w szkicu o Norymberdze, półmilionowym mieszczańskim mieście, które do dziś kojarzy się z ustawami antyżydowskimi - to odniesienie jest bezpośrednie. Zwłaszcza ostatni przykład wskazuje na żywotność architektonicznej narracji, zapisanej w równie gigantycznym, co przerażającym projekcie Reichsparteitagesgelände - miejscu, w którym rokrocznie na spektakularnych, parareligijnych widowiskach spotykali się naziści z całej Rzeszy (płacąc za to...