Stopniowo, jak to zwykle bywa, zmienia się wizja minionych wydarzeń. Przez lata marzec 1968 roku był dla mnie okresem, kiedy zaczynałem dorosłe życie polityczne i zobaczyłem rzeczy okropne: państwowy antysemityzm wsparty - niestety -społecznym, brutalność dziennikarzy i policji, głupotę reżimu. Teraz jednak dostrzec można więcej z politycznej i moralnej tradycji marca, tej zwłaszcza, jaka wywiera bezpośredni wpływ na nasze obecne życie. Marzec okazał się nie do przezwyciężenia. Wypowiedzi, nastrój, ideowe kłamstwa oraz zwyczajne świństwa nie podlegają osądowi instytucjonalnemu, a nawet Instytut Pamięci Narodowej nie bardzo miałby okazję do wszczęcia śledztwa w odniesieniu do tych zachowań, nastrojów i postaw. A przecież marzec ‘68 pozostał z nami.

To wtedy przede wszystkim, po latach wrócił język antysemickiej, a także antyinteligenckiej insynuacji, który już jakby w Polsce...