Tak, wiem, to płyta sprzed dwóch lat, a przecież można już słuchać fantastycznego nagrania „Koncertów fortepianowych” (nr 21 i 24) W. A. Mozarta oraz „Partit” (nr 1, 3 i 6) J. S. Bacha. Ale „Wariacje Diabellego” to dla Anderszewskiego utwór szczególny: nim pianista zwrócił uwagę podczas Konkursu Pianistycznego w Leeds w 1990 roku, nim debiutował w londyńskiej Wigmore Hall rok później; samo nagranie - któremu przyglądał się z kamerą francuski reżyser Bruno Monsaingeon - otrzymało znakomite recenzje i wiele wyróżnień (m.in. Diapason d'Or). Wreszcie „Wariacje Diabellego” w interpretacji polskiego pianisty będziemy mogli usłyszeć już wiosną w Krakowie podczas Beethovenowskiego Festiwalu.

Nagranie „Wariacji” jest pełnią, wielką wspaniałą kulą, wypełnioną w każdym miejscu dźwiękiem, brzmieniem, ekspresją i emocją najwyższego lotu. Ciągłym rozwijaniem, odczytywaniem ogromnej palety...