Kiedy w 2015 roku w Jemenie wybuchła kolejna wojna domowa, książę Mohammed miał trzydzieści lat i obejmował urząd ministra wojny w rządzie kierowanym przez jego ojca, Salmana ibn Abdulaziza, który niewiele wcześniej wstąpił na tron po śmierci starszego brata, Abdallaha. Saudyjskie królestwo, największe i najbogatsze z krajów Półwyspu Arabskiego oraz ojczyzna islamu, już choćby z tego tytułu uważa się za regionalne mocarstwo i żandarma. Uzurpując sobie prawo wściubiania nosa w cudze sprawy i narzucania własnej woli sąsiadom, Saudyjczycy tak czy siak wtrąciliby się w jemeńską awanturę. Młodemu księciu, awansowanemu na ministra wojny i szykowanemu na następcę tronu, rebelia w Jemenie wydała się zesłaną z nieba okazją, by się wykazać: pokazać, kto rządzi zarówno w królestwie, jak na całym Półwyspie.

Pobity żółtodziób

Wojna w Jemenie, najbiedniejszym i...