Tymczasem było oczywiste, że którakolwiek z dwóch największych partii wygra wybory, obie będą w sejmie i w senacie stanowiły większość, obie będą budowały przyszłość Polski i dla jej dobra będą musiały ze sobą współpracować. Kampanijne awantury były więc nie tylko smutne, momentami gorszące, ale w perspektywie przyszłości po prostu szkodliwe.

Idący do urn wykazali mądrość choćby w tym, że naprawdę niebezpieczne partie, choć znacznie mniej atakowane aniżeli główni protagoniści, do parlamentu nie weszły. No i przez frekwencję. Przekroczyła przewidywania okręgowych komisji oraz Państwowej Komisji Wyborczej, które nie dostarczyły odpowiedniej liczby kart, co z kolei spowodowało skandaliczne przerwy w wyborach, przedłużenie czasu głosowania i w konsekwencji - ciszy wyborczej. Dla zainteresowanych - komisji i wyborców - było to niezmiernie przykre, ale w tym...