Keith Jarrett każdym nagraniem udowadnia, że jazz nie tylko może, ale wręcz musi być sztuką improwizacji. Co więcej, musi się nieustannie rozwijać. Oczywiście, żeby temu podołać, artysta winien dysponować zarówno wirtuozowskimi umiejętnościami i twórczą wyobraźnią, jak i artystyczną odwagą oraz siłą. Gdyby Jarrett nie był tym wszystkim obdarzony, zapewne nie nagrałby w drugiej połowie lat 70. solowych koncertów, jakie przeszły do historii i legendy jazzowej pianistyki i fonografii. Nagrywając na żywo, pianista przekonuje, że jazz pozostaje jazzem, dopóki powstaje tu i teraz, w naszej obecności.

W ciągu 20 lat współpracy z kontrabasistą Garym Peacockiem i perkusistą Jackiem DeJohnette, kiedy zrealizowano takie albumy, jak „Standards Live”, „Inside Out” czy„Changeless”, Jarrett de facto stworzył jedną z najlepszych formacji w historii muzyki synkopowanej: po Modern Jazz Quartet...