Nie patrz na dzban, lecz na to, co w nim jest” – zwykł był mawiać starożytny redaktor pierwszej części Talmudu. Po polsku powiedzielibyśmy: nie szata zdobi człowieka. Tymczasem inaczej miała się sprawa z kapłanami posługującymi w Przybytku, a potem w Świątyni, albowiem Pięcioksiąg poświęca wiele miejsca ich liturgicznym szatom. Nosili oni białe lniane spodnie, tuniki i turbany, wielobarwny akcent kolorystyczny stanowił długi wysoko wiązany pas. Do wykonania szat arcykapłana nie starczały kosztowne tkaniny i barwniki – potrzebne też były drogie kamienie i złoto. Dla Aarona, a potem jego potomków, należało sporządzić jeszcze cztery dodatkowe elementy stroju (zob. Wj 28, 6-42).

Na upiętym inaczej niż u zwykłych kapłanów zawoju miał Aaron przywiązaną złotą tabliczkę, na której widniał napis „święty dla Boga”. Do posługi wkładał również szatę z niebieskiej wełny, której brzeg...