Andrzej Brzeziecki: Czy w Pana notesie jest dużo telefonów do znajomych w Rosji?

Adam D. Rotfeld: Mam tam wielu znajomych i przyjaciół. To głównie ludzie nauki i kultury - bez powiązań z Kremlem. Niektóre z tych znajomości zawarłem przed kilkudziesięciu laty. Np. na początku lat 60. tłumaczyłem i publikowałem stenogramy z konferencji Wielkiej Trójki w Teheranie, Jałcie i Poczdamie. Poznałem przy tej okazji Andrieja Jermonskiego. Zaintrygował mnie, bo - jakkolwiek nie miał polskich korzeni, a zawodowo zajmował się problematyką międzynarodową - to z zamiłowania tłumaczył Iwaszkiewicza, czytał Miłosza. Zaprosiłem go do domu na kolację. Potem kontakt się urwał. Na wiosnę tego roku byłem w Moskwie. Był to czas, gdy o Polsce pisano źle albo wcale. I wtedy właśnie przeczytałem jego pochlebną recenzję "Nowej Polszy" Jerzego Pomianowskiego w ...