Dopóki w Iraku słychać strzały, dyskusja, jak kraj ten będzie wyglądać po obaleniu dyktatora, może wydawać się przedwczesna. Ale nie jest. Amerykański sekretarz stanu Colin Powell rozmawiał w Brukseli nie o wojnie, ale o pokoju. I nie o tym, jak ograniczyć udział Europejczyków w porządkowaniu sytuacji, ale jak pogodzić ich obecność w Iraku z amerykańską racją stanu.

Trudno zakładać, że po zakończeniu wojny Amerykanie od razu oddadzą Narodom Zjednoczonym kontrolę nad tym terenem. Silna obecność USA w Iraku wydaje się konieczna: bez niej trudno będzie osiągnąć jakiekolwiek bezpieczeństwo. Im będzie jednak dłuższa, tym prędzej się okaże, że nie może być jedyna. Nad obecnością w Iraku będzie musiało pomyśleć choćby NATO, jeżeli nękany kryzysem wiarygodności sojusz nie chce się zmienić w klub dyskusyjny.

Trudniej z obecnością Unii Europejskiej. Amerykanie widzą w niej trochę...