Po pierwsze, pójście do urn w minioną niedzielę było aktem odwagi w tych kilku prowincjach, gdzie terroryści i rebelianci (czy też ekssaddamowcy - trudno znaleźć adekwatne słowo dla określenia grup sunnickich, tęskniących za czasami Saddama) są najaktywniejsi. Po drugie, w sytuacji, gdy kampania terrorystyczna od wielu tygodni miała zastraszyć Irakijczyków, by frekwencja była jak najniższa i nowy parlament nie był ani wiarygodny, ani reprezentatywny, irackie wybory nabrały ogromnego znaczenia politycznego, symbolicznego i psychologicznego.

I choć oficjalne wyniki poznamy za kilka dni, wiadomo już jedno: Irakijczycy nie dali się zastraszyć. W wyborach wzięła udział ponad połowa z 14 mln uprawnionych; wstępne dane mówią o 60 proc. Na terenach kurdyjskich i szyickich była to większość zdecydowana, ponad 70 proc. (że to niemało, niech zaświadczy frekwencja...