"Jeżeli co będę drukował, będę się starał sprzedawać księgarzom z góry - pisał Juliusz Słowacki do matki w październiku 1835 r. i dodawał nie bez autoironii: "Pfe! Jak to niegodnie łączyć pisanie z pieniędzmi. Lepiej jednak nic nie zyskiwać, jak sprzedawać za pieniądze opinię i imaginację". W marcu 1836 r. hrabia François-René de Chateaubriand podpisuje umowę dotyczącą wydania "Pamiętników zza grobu". W tymże marcu umowę z tym samym wydawcą Delloy podpisuje Honoriusz Balzak. Wkrótce tak porówna obie te umowy w liście do Eweliny Hańskiej: "Moja umowa jest tysiąc razy korzystniejsza niż umowa p. Chateaubrianda (...), gdyż ja niczego z mej przyszłości nie sprzedaję, podczas gdy dla 100 000 franków, i dla 12 000 franków dożywotniej renty, p. Chateaubriand oddał wszystko". W niecały rok później w innym liście do Hańskiej Balzak z lubością powraca do nieudanego kontraktu...