Epizod

Gdybym miał epicki talent Jerzego Pilcha, potrafiłbym wydobyć niezwykły koloryt i otchłanną symbolikę tej anegdoty. Z braku pisarskich umiejętności - odsyłam czytelników do znakomitego zdjęcia Krzysztofa Karolczyka, zamieszczonego w krakowskim dodatku "Gazety Wyborczej" z 3 czerwca. Nie ma na tym zdjęciu (arcysłusznie!) głównych bohaterów zdarzenia, jest - zbiorowy portret zwolenników posła Ziobry, na różny sposób okazujących mu swoje uwielbienie. Uchwycone przez fotografa twarze godne są porównania z satyrycznymi rysunkami Williama Hogartha. Dodajmy: fotografii towarzyszy relacja Magdaleny Kursy. Tytuł: "Won z naszego wiecu!". Drukowany powiększoną czcionką początek: "Róża Thun z PO i Joanna Senyszyn z SLD przyszły na wiec wyborczy... Zbigniewa Ziobry. Rozwścieczony tłum zwolenników PiS-u krzyczał »won z sali!«. Ziobro nie wziął ich w obronę".

Przywołaną powyżej historyjkę można opowiedzieć na trzy sposoby: od strony pań Thun i Senyszyn, od strony posła Ziobry i od strony anonimowych uczestników spotkania.

Perspektywa pierwsza jest najbardziej oczywista, a więc: niezbyt ciekawa. Róża Thun i Joanna Senyszyn górują nad Zbigniewem Ziobrą merytorycznymi kompetencjami, ustępują mu jednak w popularności. Ich wspólna akcja była (mieszczącą się w regułach przedwyborczej gry) próbą ośmieszenia przeciwnika, uparcie odmawiającego udziału we wspólnej dyskusji. Nie wątpię, że obie panie zdawały sobie sprawę z ryzyka całego przedsięwzięcia i brały pod uwagę wrogą reakcję uczestników spotkania z Ziobrą.

Zbigniew Ziobro chciałby występować w tym zdarzeniu jako człowiek absolutnie pewny swych racji i swej wyższości. Ale: wszystkie jego wypowiedzi podszyte są nie tylko brakiem wychowania, ale też strachem przed kompromitacją, przed ujawnieniem słabych stron. Nie sadzę, by warto było zazdrościć Ziobrze jego prawdziwych czy pozornych sukcesów. Co zaś do próby strachu, jakiej poddały go panie Thun i Senyszyn - należała mu się, to jasne. Była okrutna, to też jasne.

Najtrudniej mówić o wielbicielach (częściej: wielbicielkach) Ziobry: przychodzących na spotkania, ubierających koszulki z portretem idola, wykrzykujących głośno hasła lub cicho modlących się za jego pomyślność, gotowych zaatakować przeciwników - jak nie słowem, to parasolem. Przyznaję: niewiele wiem o tych ludziach.

Zwolennicy PiS-u lubią powtarzać, że partia Jarosława Kaczyńskiego wprowadziła w przestrzeń społeczną dużą grupę ludzi skrzywdzonych i poniżonych. Może tak jest. Prawdą jest i to, że tą grupą łatwo jest dzisiaj manipulować. Róża Thun i Joanna Senyszyn zasługują na uznanie choćby za to, iż zepsuły Zbigniewowi Ziobrze jego ulubioną zabawę: wmawianie ludziom, że jego racja jest jedyną racją.