Ultracienkie, Comfort XL, truskawkowe. Tuż przed kasą w dyskoncie dziecko, może pięcioletnie, wskazuje na gablotkę z kolorowymi pudełkami i pyta: „Co to?”.

Odpowiedź matki i ojca pada unisono: „Nie wiem”. Ze szkoły wraca drugoklasista i przy obiedzie pyta: „A co to znaczy wyruchać kogoś głową?”.

Psycholożki Agnieszki Stein nie dziwi, że podobne pytania odbierają rodzicom mowę. Bo pokolenie trzydziestokilkulatków wychowujących dziś dzieci raczej nie miało okazji rozmawiać o seksualności z własnymi rodzicami. – Problem z komunikacją w tym temacie mamy od urodzenia, on się nie pojawił nagle, kiedy urodziły nam się dzieci. Rodzice uważali, że to temat, na który się nie rozmawia, w najlepszym razie podsuwali nam książki, i to na ogół dopiero w okresie dojrzewania. A tam głównie ­fizjologia, „skąd się dzieci biorą” i niewiele więcej. Boimy się tej sfery, bo wydaje się pełna...