Dyspozytorzy

W Księdze Izajasza czytamy: „Tak mówi Pan do swojego pomazańca, Cyrusa: Ja pójdę przed tobą, wyrównam wyboiste drogi. Połamię spiżowe wrota, pokruszę żelazne zasuwy. Wydam tobie tajemne skarby i kosztowności ukryte, abyś poznał, że Ja jestem Panem, że wzywam cię po imieniu, że jestem Bogiem Izraela (...) i nie ma innego, oprócz Mnie nie ma boga!”. Ta wypowiedź jest niezmiernie ważna dla wszystkich szukających Boga, a zwłaszcza dla tych, którzy już Go znaleźli. Wynika z niej, „że Bóg jednakowo traktuje wszystkich ludzi. W każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje uczciwie”. Cyrus przecież nie był Izraelitą, ale to on zezwolił Izraelitom na powrót z niewoli babilońskiej i odbudowę Jerozolimy. Poganin pełni wolę Bożą. Przykra to wiadomość dla tych, którzy chcieliby mieć Boga na wyłączną własność i do wyłącznej dyspozycji. Radosna dla nastawionych ekumenicznie.

Wydział Teologiczny Uniwersytetu w Lugano organizuje online seminarium zatytułowane „Religia od wewnątrz”, podczas którego zabiorą głos przedstawiciele chrześcijaństwa, judaizmu, islamu, buddyzmu i hinduizmu. Adriano Fabris, profesor etyki na Uniwersytecie w Pizie, mówi: „Dialog międzyreligijny jest możliwy, jeśli uświadomimy sobie, że wszystkie religie świata dążą do otwarcia się na świętą przestrzeń i w związku z tym również na inne ludzkie istnienia”. W tym miejscu warto zapytać: jak wygląda nasza, katolicka święta przestrzeń, w której chcemy żyć i do której zapraszamy pozostałych ludzi? Dalej Adriano Fabris twierdzi, że każda z wielkich religii jest nastawiona na dialog. Dlatego żadnej z nich nie można poznać inaczej, jak tylko przez zaprzyjaźnienie się z jej wyznawcami. Doświadczenie np. Kościoła francuskiego wskazuje, że każde miejsce na tym świecie jest dobre dla takiego spotkania, na przykład konfesjonał.

Przed wielu laty jeden z moich przyjaciół spowiadał w katedrze w Chartres. Tradycyjne konfesjonały zastąpiono tam przeszklonymi, niewielkimi, ale wygodnymi pomieszczeniami, w których spowiadający się mógł usiąść naprzeciw spowiednika i spokojnie, pełnym głosem, mówić. Od czasu do czasu, poza katolikami, przychodzili również chrześcijanie innych denominacji, jak też wyznawcy innych religii i ateiści. Przychodzili porozmawiać.

W wywiadzie prasowym Polka Hanka Loch, która wyszła za pakistańskiego muzułmanina Saqiba, mówi: „Pochodzę z niewierzącej rodziny, choć pod wpływem Saqiba otworzyłam się na duchowość, koncepcja sformalizowanej religii jest mi nadal obca. Ale skoro wszystko wypływa z tego samego, nienazywalnego źródła, dlaczego religie wciąż ze sobą walczą?”. Często dlatego, że uzurpujemy sobie wyłączne prawo do dysponowania tym źródłem. ©