Brytyjski kontrabasista Dave Holland miał tylko 22 lata, kiedy jak Deus ex machina trafił na szczyt jazzowego Parnasu. W sercu Soho, w najsłynniejszym londyńskim klubie „U Ronniego Scotta”, usłyszał go Miles Davis. Odtąd jego los był przesądzony, bo legendarny trębacz wciągnął go do swego zespołu. Holland nagrał z nim trzy płyty, w tym najpiękniejszą spośród „elektrycznych” - „In a Silent Way”. Nie trzeba chyba dodawać, że od końca lat 60. mieszkał już nie nad Tamizą, ale w Nowym Jorku.

Kilka lat temu los uśmiechnął się także do mnie, bo nieoczekiwanie znalazłem się we właściwym czasie i miejscu - właśnie „U Ronniego Scotta”, na koncercie kwintetu Dave'a Hollanda. Najpierw oszołomiło mnie samo miejsce (neonowe napisy, stara cegła, czerwone, dermowe obicia na niezgrabnych fotelach, a zwłaszcza karteczki na stolikach: „Przypominamy gościom, że mają się zachowywać tak cicho, jak...