KATARZYNA KUBISIOWSKA: Kiedy upiekłeś pierwszy bochenek?

JAN RĄCZKA: Dwadzieścia lat temu. Miał kształt i sprężystość zastygłej lawy. I smakował jak lawa.

A pierwszy udany?

Najpierw w księgarni przy Grodzkiej zobaczyłem „Mąkę, wodę, drożdże, sól” Kena Forkisha. Wziąłem do ręki, przerzuciłem kilka stron i się zachwyciłem.

Bo ładne zdjęcia?

Bo ludzka. Z niektórych historii opisanych przez Forkisha śmiałem się na głos. Potem opowiadam to żonie, a ona pyta, co jest śmiesznego w tym, że jakiś pan rozciągnął ciasto i je puścił?

Właśnie: co jest?

Tu nie chodzi o śmiech w sensie prostego żartu – trzech panów w łódce, ktoś wpadł do wody, a ktoś mu przyłożył. To bardziej radość z tego, że od razu widzisz się w tym miejscu, że chcesz poznać tego człowieka i skosztować upieczony przez niego chleb.

Forkish opowiada...