Komentator „Gościa Niedzielnego” nie wspomina jednak przy tym, że decyzje chwalonych przez niego władz stoją w sprzeczności z tym, co wielokrotnie i z wielkim naciskiem głosi papież Franciszek, ani o tym, że biskupi USA zdecydowanie krytykują Trumpa za jego antyimigrancką politykę. Bartosz Bartczak nie wspomina także o tym, że chwalona przez niego jako chrześcijańska polityka polskiego rządu obejmuje sprzeciw wobec popieranej przez polskich biskupów inicjatywie Caritas, by stworzyć w Polsce korytarze humanitarne dla pewnej liczby uchodźców z Syrii.

Tak więc zdaniem publicysty „Gościa Niedzielnego” mamy dobrych chrześcijan: Trumpa, Orbana, Kaczyńskiego (tudzież Szydło) i Zemana, a po drugiej stronie złych zachodnio-europejskich propagatorów multi-kulti (m.in. głowę Państwa Watykan) i ich ideowych zwolenników w Ameryce, czyli biskupów USA oraz w Polsce – Caritas i popierających jej inicjatywę biskupów polskich. (Wiem, wiem, „Gościa Niedzielnego” nigdy tak wprost o papieżu i biskupach nie napisze, ale – niestety – to właśnie wynika z opublikowanego na jego stronach komentarza).

W kontekście ujawnionej dzisiaj decyzji polskiego rządu, sprzeciwiającej się kolejnej oddolnej inicjatywie – tym razem miasta Sopotu – by przyjąć 10 dzieci z Aleppo, jest bardzo smutne, że najbardziej poczytny tygodnik katolicki w Polsce wspiera nazywanie chrześcijaństwem czegoś, co niewiele ma wspólnego z ewangelicznym nauczaniem Jezusa („Byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie”), przekazywanym dziś przez papieża Franciszka. „Chrześcijaństwo” do jakiego odwołują się chwalone przez komentatora „Gościa Niedzielnego” rządy, to raczej dość prymitywna religia plemienna, politycznie wykorzystywana dla utrzymania władzy. Albo nawet realizacja pomysłu pewnego rozmówcy Jezusa, który pokazał Mu na pustyni wszystkie królestwa świata i powiedział: „Oddaj mi pokłon, a to wszystko będzie twoje”.