Skończyło się stojącą owacją, wzruszającym hołdem Maestro Korda dla "człowieka, który kocha muzykę z wzajemnością", bankietem na chwiejnych nogach, bardziej z przejęcia niż z alkoholu, a potem jeszcze ślizgawką i kąpielą w kałuży w Parku Saskim, gdzie razem z Markiem i Łukaszem szukaliśmy pewnego krzywego drzewa z fotografii anno 1939. I chyba je znaleźliśmy, skoro był to Czas Zdarzeń Niepospolitych.

***

W istocie zaczęło się wcześniej: w czerwcu 2005, kiedy świeżo mianowany dyrektor Opery Narodowej Mariusz Treliński przyjechał do Paryża, w towarzystwie nieodłącznego Borisa Kudlički, na haendlowski koncert Marca Minkowskiego w podparyskim Poissy. Zachwycony nagraniem "Orfeusza i Eurydyki" Glucka, pospieszył zaproponować mu współpracę. Krótkie terminy wzbraniały jednak organizacji wspólnej premiery już w pierwszym sezonie, Marc...