Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Związana jest z "Tygodnikiem Powszechnym" od 1948 roku. Była jego redaktorką i publicystką, a do roku 2007 zastępcą redaktora naczelnego. Od początku lat 80. pisze felietony. Upomina się o prawa ludzi lekceważonych, zapomnianych, bezbronnych. Jest redakcyjnym i publicznym sumieniem. Uparta i niezależna w sądach, zdystansowana i pozbawiona czułostkowości.
Skąd wzięła się Ziuta? Co ją uformowało? Z jakiego Kościoła wyrosła i do jakiego tęskniła? Jaki wpływ miało na nią dzieciństwo i młodość spędzone w mieście synagog, kościołów i cerkwi, na którego ulicach słyszało się języki białoruski, jidysz, litewski, polski i rosyjski? W obszernym eseju o wieloletniej redaktorce "Tygodnika“ w najnowszym numerze pisze Anna Mateja .
JÓZEFA HENNELOWA jest publicystką, wieloletnią Zastępczynią Redaktora Naczelnego "Tygodnika Powszechnego". Pracę w redakcji rozpoczęła w maju 1948. Autorka cyklicznych felietonów: "Widziane z domu", "Z domu i nie tylko", "Votum separatum", "Na marginesie" oraz setek tekstów. Zaangażowanie społeczne zaprowadziło Józefę Hennelową na ławy Sejmu III Rzeczypospolitej, gdzie przez dwie kolejne kadencje, w latach 1989-93, była posłem z ramienia "Solidarności", a potem Unii Demokratycznej. Wydała m.in.: "Juliusz Osterwa" (1956), "Kim jest dla mnie Jezus Chrystus" (1975) "...i nachylił się dzień" (omówienie ankiety "TP" i Znaku, 1980), "Powołanie i przygoda: rodzice i wychowawcy o sobie" (omówienie ankiety "TP", 1983), "Obecność" (1988), "Nasze sprawy rodzinne" (z Markiem Skwarnickim, 1990), "Votum separatum: publicystyka 1982-1999" (2001), "Bo jestem z Wilna" (wywiad-rzeka Romana Graczyka z Józefą Hennelową, 2001), "Niedowiarstwo moje. Refleksje religijne"
Felietony Józefy Hennelowej >>
"Z Wilna na Wiślną" - rozmowa Tomasza Fiałkowskiego z Józefą Hennelową (1998) >>
"W Krakowie, naprawdę!" - Józefa Hennelowa o Krakowie roku 1946 >>
