---ramka 311361|prawo|1---Czasem czytając listy Pawłowe i Dzieje Apostolskie wyobrażamy sobie pierwsze wspólnoty chrześcijan, jako pełne entuzjazmu, radości, jakby nie dotknięte jeszcze słabością i trudnościami, jakie często przygaszały ducha miłości chrześcijańskiej.

Jednak uważniejsza lektura tych pism pokazuje, że na pewno nie był to łatwy entuzjazm, jakieś chwilowe uniesienie, a św. Paweł miał wiele utrapień ze swoimi dziećmi, czyli gminami przez niego założonymi. O chrześcijanach mówiono “Patrzcie, jak oni się miłują", i to było największe świadectwo, najowocniejsza ewangelizacja. Ale gdy czytamy słowa św. Pawła skierowane do Efezjan, widzimy, że nie była to sielanka. Paweł pisze: “z cierpliwością znoście siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha". A więc wielkim wyrazem wzajemnej miłości jest coś, co wydaje się programem minimum: “...