Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Święto Objawienia Pańskiego jest jednym z najstarszych w Kościele. Na Wschodzie obchodzone od III wieku jako święto Bożego Narodzenia, na Zachodzie od IV wieku. Początkowo, do soborowej reformy liturgicznej, Święto Epifanii poświęcone było Narodzeniu Pańskiemu, ale również Chrztowi Pańskiemu, cudowi w Kanie Galilejskiej oraz przybyciu magów ze Wschodu. Dziś liturgia koncentruje się na tym ostatnim wydarzeniu.
Kim byli magowie? O tym, że było ich trzech, Ewangelia nie wspomina. Przybyli "ze wschodu". Wschodem nazywano wszystko, co na wschód od Jordanu: Arabię, Mezopotamię, Persję... Magowie czy Mędrcy? U Herodota Magowie to plemię żyjące na terenie Iraku.
Marco Polo opisuje grobowce Mędrców, które oglądał w perskim mieście Sarah. Ciała Magów znajdowały się w bardzo dobrym stanie, zachowały się - jak pisze - włosy bród. Ale groby Magów były także czczone w Mediolanie. Wywiózł je stamtąd Fryderyk Barbarossa (1164) i umieścił w Kolonii. Które są prawdziwe?
Szczegóły opisu Mateusza zgadzają się z innymi źródłami historycznymi. Rzeczywiście był to czas panowania Heroda I Wielkiego, budowniczego, który słynął z okrucieństwa. Intrygującym elementem opisu jest gwiazda. Czyżby Ewangelia akceptowała koncepcje astrologiczne, wiążące losy ludzkie z gwiazdami? Koncepcje, dodajmy, bardzo krytycznie potraktowane przez Katechizm Kościoła Katolickiego. Nigdzie w Nowym Testamencie nie znajdziemy niczego, co by potwierdzało hipotezę o uznawaniu astrologii. Gwiazda więc - jak się wydaje - jest znakiem nadprzyrodzonym. Znakiem Boga, który miał przyprowadzić Mędrców do Jezusa.
Bo może jest tak, że Bóg przemawia takimi znakami, jakie są dla adresatów zrozumiałe? Ślady objawienia się Boga ludziom znajdujemy w przeróżnych kulturach. To pierwotne objawienie świadczy o niestrudzonej miłości Boga do człowieka, kimkolwiek i gdziekolwiek jest.
Świadectwem tego jest modlitwa z papirusów "hermesowych", nazwanych tak, bo się odwołują do autorytetu Hermesa Trismegistosa, czyli "Trzy razy silniejszego od Hermesa", synkretycznego boga identyfikowanego z greckim Hermesem i egipskim Thotem, bogiem mądrości i objawienia. Przypominają się tu słowa wypowiedziane przez św. Pawła na Areopagu: "aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko każdego z nas" (Dz 17, 26-27).
Ta piękna modlitwa może nam towarzyszyć w przeżywaniu Epifanii.
Święty jest Bóg, Ojciec wszystkich rzeczy,
święty jest Bóg, którego wola wypełniana jest Jego potęgą,
święty jest Bóg, który chce dać się poznać i jest poznawany.
Święty jesteś Ty, który wraz z Twoim Słowem dałeś treść bytom.
Święty jesteś Ty, którego wszelka natura jest obrazem,
Święty jesteś Ty, silniejszy od wszelkiej potęgi i wyższy od wszelkiej sławy.
Przyjmij czyste ofiary, które unoszą się do ciebie z serca i duszy, o niezmierzony, do którego zwracam się w ciszy.
Wierzę i zaświadczam: idę w kierunku życia i światła.
