Ze świecą szukać współczesnych polskich filmów, gdzie mogłoby się przejrzeć przeciętne, „małe” życie. Takie, które toczy się w hałaśliwym wielopokoleniowym domu, bez instagramowych filtrów. Brakuje tytułów, gdzie owa zwyczajność byłaby zarazem nadzwyczajna i pod codzienną podszewką skrywała odrobinę niegroźnego szaleństwa, które pozwala przetrwać w rodzinie, w monotonnej pracy, w średniej wielkości polskim mieście… i na dodatek do końca nie zwariować. Takie właśnie jest „Moje wspaniałe życie” Łukasza Grzegorzka, nagrodzone za reżyserię na ostatnim festiwalu w Gdyni.

Tytuł ma oczywiście wydźwięk ironiczny, jako że główna bohaterka, zagrana z ikrą przez Agatę Buzek, prowadzi równolegle dwa żywoty. I choć zrazu świetnie się one dopełniają, trudno w takim szpagacie o autentyczne spełnienie. Oglądamy zatem na ekranie dwie zupełnie różne Joanny.

Pierwsza uczy angielskiego w...