22 lipca przypada święto Marii Magdaleny – w średniowieczu było ono bardzo uroczyście obchodzone, gdyż kult tej świętej był wówczas szczególnie rozwinięty. Maria Magdalena uważana była za nawróconą jawnogrzesznicę, a powracającym motywem związanym z jej osobą było namaszczanie stóp Chrystusa i wycieranie ich długimi włosami, które miała posiadać. Dlaczego jednak niektóre późnośredniowieczne przedstawienia ukazują Marię Magdalenę jako porośniętą włosami na całym ciele?

A ponadto: czy w średniowieczu preferowano blondynki, jakie było znaczenie rozpuszczonych włosów, oraz czy kobiety wówczas się depilowały?

Sztuka Powszechnie Nieznana to autorski cykl Magdaleny Łanuszki w Podkaście Powszechnym. W siedemnastym odcinku nasza autorka, doktor historii sztuki, mediewistka i pasjonatka sztuki średniowiecznej, zaprasza do wysłuchania opowieści o włosach w sztuce i kulturze średniowiecza.

Ilustracje do tego odcinka:

Taddeo Gaddi, Jawnogrzesznica (Magdalena) i Chrystus, fresk w refektarzu przy bazylice Santa Croce we Florencji, przed 1366, fot. Sailko / Wikimedia Commons

Rogier van der Weyden, Maria Magdalena z Tryptyku Braque, c. 1452, Luwr, Paryż, fot. RMN-Grand Palais (musée du Louvre) / Tony Querrec

Włoska oprawa na lusterko, z kości słoniowej, ok. 1390-1400, The Walters Art Museum

Grzebień z przedstawieniami kochanków, kość słoniowa, Paryż ok. 1320, Victoria and Albert Museum w Londynie

Mistrz bxg (wg Mistrza Księgi Domowej), Dzika Rodzina, 2 poł. XV w., © Albertina, Wiedeń

Relief św. Marii Magdaleny unoszonej przez anioły, Kościół pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, ok. 1400, Fot. J. Raczkowski, M. Jakubek-Raczkowska

Thomas Rowlandson, "The hairy prospect or the devil in a fright.", ca. 1800, The Trustees of the British Museum