Katarzyna Kubisiowska: To do tego domu, w którym teraz jesteśmy, Państwa droga prowadziła przez kilka prowizorycznych mieszkań?
Grażyna Jagielska: Te trzy nigdy nie dokończone mieszkania były próbą odnalezienia stabilizacji, mimo zawieruchy, która nam towarzyszyła. Życie się rozpadało, było niestabilne, nie słabł stan zagrożenia. Kolejne mieszkania, ich urządzenie, typowe meble i dywany miały przynajmniej trochę upodobnić nas do innych ludzi.
Upodobnić do tych, którzy mają pracę na miejscu? GJ: Albo przynajmniej nie żyją w zaznajomieniu z wojną, dla których nie jest ona częścią codzienności.
Wojna jest nierozłączną częścią rzeczywistości polskiej. GJ: Wojenna opowieść nieustannie przewijała się przez moje życie. Dziadek trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau. Z fizycznym kalectwem borykał się do...