Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Ogłoszone niedawno dane ujawniają skalę innych kryminalnych procederów – coraz częściej się zdarza, że w zamian za możliwość przeprawy do Europy uchodźcy i migranci są zmuszani do oddawania przemytnikom swoich organów wewnętrznych.
Informacje te oznaczają, że w ub. roku prawie 9 tys. Nigeryjek jeszcze przed wejściem na łódź płynącą przez Morze Śródziemne miało de facto status niewolnic. Gangi szmuglerów w Libii sprzedawały je sobie nawzajem, trzymały w niewoli, nierzadko żądając okupu za uwolnienie; kobiety gwałcono i torturowano, niektóre były świadkami, jak zabijano ich towarzyszki. Co więcej, dla wielu z nich dotarcie do Europy nie oznacza kresu cierpień. Po przybyciu na Sycylię władze nie są w stanie zapewnić im należytej ochrony. Według IOM większość nigeryjskich migrantek trafia przymusowo na rynek usług seksualnych, głównie we Włoszech, gdzie kontrolę nad kobietami przejmuje miejscowa mafia (szacuje się, że w 2016 r. takich przypadków było dwa razy więcej niż rok wcześniej).
Nigeryjczycy stanowią już jedną piątą migrantów docierających na Sycylię; pod względem liczebności właśnie wyprzedzili Erytrejczyków. Zdaniem ekspertów to efekt zmieniającej się sytuacji na szlaku przez Saharę. Wcześniej wielu migrantów osiągało północną Afrykę samodzielnie. Jednak wojna domowa w Libii i większe ryzyko podróży dla pojedynczych osób sprawiły, że dziś trasę przez pustynię kontrolują w dużej mierze nigeryjskie gangi, współpracujące z Libijczykami – ich celem jest czerpanie zysków z wykorzystywania migrantów. Najbardziej opłacalne są dla nich przemyt i sprzedaż kobiet.
Skala dramatu ich ofiar pozostaje nieznana. Na saharyjskim szlaku uchodźczym nie ma pracowników agencji międzynarodowych lub dziennikarzy. Dysponujemy tylko strzępami informacji – najczęściej świadectwami kobiet, które przeżyły piekło Sahary. W jednym z raportów Amnesty International można m.in. przeczytać o takich, które przed wyruszeniem w stronę Europy, świadome ryzyka gwałtu, prosiły lekarzy o przepisanie tabletek antykoncepcyjnych. ©℗
