Czasy, w których rodzice musieli wybierać, czy zwiedzamy wszyscy Muzea Watykańskie, czy raczej Forum Romanum, bo na obie atrakcje nie było nas stać. Prawdę mówiąc, na jedną też nie za bardzo. Czasy, w których dziadek kupił nam w Wiedniu jedne lody cytrynowe na spółę, bo dwie kulki kosztowały tyle, co nasza dzienna stawka żywieniowa. Lizanie Zachodu przez szybę, bagażnik naszego poloneza pełen mielonki w puszce i zupek chińskich, zakupy w tanim sklepie As w San Benedetto del Tronto i grupy Czechów zaopatrzonych w „kalkulaczki”, na których ciągle przeliczali kursy walut, a to wyjmując z koszyka wino w pięciolitrowych baniakach, a to je tam wkładając, w zależności od wyniku.

Myślałam o tych wyprawach do lepszego świata, gdy kilka dni temu znalazłam się w Rzymie z przyjaciółką, która była tam po raz pierwszy. Minęło ponad 20 lat od owych pamiętnych wyjazdów zielonym poldkiem, z...