Dzwonię tuż przed południem, w trzecim dniu protestu. Odpowiada mi gwar sejmowego korytarza, a dopiero po chwili głos Alicji Jochymek, która co jakiś czas będzie robiła pauzę. – Tak, jest przy mnie Kinga, innej opcji nie ma – uśmiecha się Jochymek, jedna z kilkanaściorga osób okupujących sejmowy korytarz.

Kinga to jej dorosła córka, której od dwudziestu pięciu lat, a więc od narodzin, Alicja nie może odstąpić na krok – wtargnie nawet z zawadiackim uśmiechem w zasięg kamery TVN24 filmującej na żywo wypowiedź matki, naśladując jej gestykulację.

– Śpimy na materacach, pod kocami, blisko siebie – opowiada Alicja Jochymek, gdy łączymy się ponownie w ostatnią niedzielę (gdy oddawaliśmy ten tekst do druku, protest nadal trwał). – Niedaleko są stanowiska dziennikarskie, ale dziennikarzy nie ma, bo jest weekend, a straż marszałkowska utrudnia dostęp do nas. Nas też próbowali...