Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Badania laboratoryjne próbek pobranych z kości zwierzęcych znalezionych przy dawnym palenisku pozwolą na dokładniejszą datację. Kierujący grupą Polaków prof. Paweł Valde-Nowak z UJ uważa, że w jaskini u schyłku okresu lodowcowego mieściło się obozowisko lub miejsce obrzędowe; liczba artefaktów (ponad 300) wyklucza możliwość tylko tymczasowego zasiedlenia. Odkrycie jest przełomowe: po raz pierwszy udało się odnaleźć ślady osadnictwa prehistorycznego na terenach Tatr; kolejne wyprawy bezskutecznie poszukiwały podobnych pozostałości od końca XIX w.
Myśliwi użytkujący jaskinię należeli do przedstawicieli późnej fazy kultury magdaleńskiej, zasiedlających szeroki pas Europy Zachodniej i Środkowej. Prof. Marian Sojak, szef ekipy słowackiej, nie wyklucza, że ściany Jaskini nad Huczawą mogły zdobić malowidła podobne do tych znanych z Lascaux (powstałych we wczesnym okresie kultury magdaleńskiej, 17-15 tys. lat p.n.e.) – niestety, nie miały szans się zachować, ponieważ jest to jaskinia otwarta. Łowcy z Tatr utrzymywali kontakty z ludnością innych terenów, o czym świadczą surowce użyte do sporządzenia narzędzi (np. krzemień z okolic Krakowa, minerały z Moraw).
Jaskinia służyła za kryjówkę także w znacznie późniejszych czasach: badacze odkopali skorupy glinianych naczyń z XV/XVI w. oraz monety z okresu II wojny światowej. ©℗