Szalona od Sakramentu – taki przydomek nadał papież Juliusz II Teresie Enríquez. 23 marca Franciszek upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu o heroiczności jej cnót.

Jak podkreśla iberystka dr Julia Lewandowska, Teresa potrafiła wykorzystać zmiany kulturowe epoki humanizmu i stworzyć nowy wzorzec aktywności kobiety w sferze publicznej i kościelnej. Urodziła się jako nieślubna córka admirała z królewskiego rodu, była damą dworu Izabeli Kastylijskiej. Po śmierci królowej zamieszkała w rodzinnym pałacu i prowadząc życie quasi-zakonne poświęciła się reformie Kościoła. Założyła Bractwo Najświętszego Sakramentu. Centrum jej duchowości stanowiły: idea powszechnego zbawienia, eucharystia, miłosierdzie i modlitwa za dusze czyść­cowe. Dzięki rodzinnemu majątkowi organizowała systemową pomoc dla ubogich. Postulaty jej kanonizacji pojawiały się od przełomu XIX/XX wieku.