To kapłani, sprzeniewierzając się swojej misji, uniemożliwiają ludowi życie w wierności Bogu. Mówi Jahwe przez proroka: “Im bardziej rosło ich znaczenie, tym bardziej grzeszyli przeciwko mnie i sławę swoją zamienili w hańbę!" (4, 7). Tym razem - inaczej niż w trzech pierwszych rozdziałach Księgi - ziemia nie stoi po stronie upadłego ludu, lecz Jahwe. Ziemia opłakuje upadek swych mieszkańców: “Dlatego ziemia okryje się żałobą, a wszystko, co ją zamieszkuje, wymrze (wraz z dzikim zwierzem i ptactwem powietrznym; a nawet ryby morskie wyginą)" (4, 3). Hebrajskie słowo bl, przełożone tu jako “okryć się żałobą", ma także inne konotacje. Może oznaczać: “wyschnąć", “uschnąć", ale także można nim określić kobietę niezdolną już do urodzenia dziecka.

W słowie proroka przeciw kapłanom pojawia się opis nagannego postępowania ludu. W tym - kultycznym - kontekście wspomina...