Większą część felietonu „Przykro mi” („TP” nr 18/2003) Józefa Hennelowa poświęca listowi otwartemu w sprawie akcji „Niech nas zobaczą”. Autorka stwierdza, że nie rozumie, dlaczego „tacy poważni i godni szacunku ludzie” zdecydowali się ten list podpisać, i krytykuje list oraz akcję, w obronie której został napisany. (...) Felieton wymaga odpowiedzi, rozumowanie Autorki opiera się bowiem na kilku nieporozumieniach.

Pierwsze dotyczy okoliczności, w których list powstał. Józefa Hennelowa pisze: „chodziło o masową niechęć do akcji rozwieszania w miejscach publicznych ogromnych plakatów przedstawiających (...) pary gejowskie. Ta niechęć wyrażała się albo protestami - skutecznymi - wobec zamiaru umieszczania takich plakatów, albo - tam, gdzie zawisły - ich dewastowaniem”. I dziwi się, że ktokolwiek poważny zechciał z tego powodu protestować. Gdyby Pani Hennelowa miała rację, gdyby to...