Ładowanie...
Najkrwawszy zamach w historii Egiptu
Najkrwawszy zamach w historii Egiptu
Wszystkie ofiary to egipscy muzułmanie, związani z sufizmem – jedną z interpretacji islamu, zwalczaną przez radykałów.
Świadkowie relacjonują, że grupa 25–30 napastników zaatakowała meczet w miejscowości Bir-al-Abed w chwili, gdy kilkaset osób zgromadziło się na piątkowe modlitwy. Otoczyli świątynię, zdetonowali w niej bombę i strzelali do ludzi, którzy uciekali z budynku. Ostrzelali też karetki pogotowia.
Do minionej niedzieli żadna organizacja nie przyznała się do ataku, ale świadkowie twierdzą, że napastnicy mieli flagę Państwa Islamskiego. Organizacja ta działa również w Egipcie, a jej matecznikiem są trudno dostępne rejony półwyspu Synaj. Intensywny rozwój zbrojnych ugrupowań islamskich nastąpił w Egipcie po tym, jak w 2013 r. armia dokonała puczu, odsuwając od władzy prezydenta Mursiego – wybrany w wolnych wyborach, wywodził się on z Bractwa Muzułmańskiego. Władzę przejął dowódca armii marszałek Sisi, który został prezydentem; pod jego rządami Egipt jest de facto krajem policyjnym, represje są powszechne i masowe, napędzając z kolei sympatyków radykałom. W zamachach dokonywanych przez ekstremistów zginęły już setki ludzi – celem ataków są zarówno posterunki policji i wojska, jak też cywile: chrześcijanie (Koptowie) i ci muzułmanie, których interpretacja islamu odbiega od tej prezentowanej przez sunnickich radykałów. ©℗
FAZ, REUTER, NZZ
Napisz do nas
Chcesz podzielić się przemyśleniami, do których zainspirował Cię artykuł, zainteresować nas ważną sprawą lub opowiedzieć swoją historię? Napisz do redakcji na adres redakcja@tygodnikpowszechny.pl . Wiele listów publikujemy na łamach papierowego wydania oraz w serwisie internetowym, a dzięki niejednemu sygnałowi od Czytelników powstały ważne tematy dziennikarskie.
Obserwuj nasze profile społecznościowe i angażuj się w dyskusje: na Facebooku, Twitterze, Instagramie, YouTube. Zapraszamy!
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]