JUSTYNA DĄBROWSKA: Czy możemy porozmawiać o przemijaniu?

DANUTA SZAFLARSKA: No niech pani pyta, jak to panią interesuje... Pani jest jakby moja praprawnuczka.

No nie, ja mam dorosłe dzieci.

Niemożliwe! Ale mnie pani nabrała!

Czy o czymś Pani myśli dziś zupełnie inaczej niż wtedy, gdy była Pani młoda?

Proszę pani – wojna zmieniła wszystko. Zaczęłam inaczej widzieć życie. Ja bardzo dużo czytałam, od dziecka, po prostu bez czytania nie mogłam żyć. I po wojnie wzięłam do ręki jedną z tych moich ulubionych książek, żeby sobie coś przypomnieć – „Colas Breugnon” Rollanda – i rzuciłam, bo już była dla mnie zupełnie nieciekawa. Okazało się, że to mnie w ogóle nie interesuje! Wojna była wstrząsem.

Wszystko przewartościowała.

Wszystko! Ja pani mówię o książkach, ale zmieniło się...