Nim dojdziemy na miejsce, Marcin Sielezniew wyjmie z plecaka nóż. Rogowa rękojeść, wysłużone ostrze.

Uklęknie na ziemi: – Niech pani spojrzy, macierzanka. A jeśli jest macierzanka, może będą i mrówki wścieklice.

Będzie podważał nożem ziemię, grzebał w niej (miętolił to, co wygrzebał), pochylał się nad nią głębiej, wreszcie mruknie: – Myrmica schencki, wścieklica Schencka. Jej przynależność gatunkową zdradzą mrowisko ukryte w darni, a nie tradycyjny kopiec nad ziemią, i wejścia do gniazd w kształcie wyplatanek.

O motyle, dla których tu przyszliśmy, zdążę spytać, nim nasze buty zaczernią się od rozwścieczonych (nazwa rodzaju bynajmniej nie stąd) zaglądaniem do ich gniazd mrówek.

Marcin Sielezniew nie podniesie się jednak z ziemi. I choć przyzna, że pierwszej poczwarki modraszka ariona szukał w gnieździe wścieklic przez trzy dni, sprawia wrażenie,...