Płyta Maleńczuka i Waglewskiego jest równie różnorodna, co spójna. Znaleźć na niej można nostalgię i ironię, zachwyt światem i niezgodę na rządzące nim mechanizmy, bezinteresowną poezję i zaangażowaną satyrę.

Znana piosenka Waglewskiego "Bo Bóg dokopie" (liryka miłosna w najlepszym stylu) koresponduje z "Lutym 1989" Maleńczuka - krakowskim obrazkiem, gdzie na ulicy Floriańskiej "banalne melodie pięknie grają Cyganie, sączy się życia struga". Lekka i dowcipna opowieść o zakończonych fiaskiem staraniach o kobietę ("Biust") sąsiaduje z surrealistycznie-średniowieczną balladą o łuczniku Adamie. Ostra satyra na obecne rządy ("Kaczory") ma w tle świetny portret psychologiczny współczesnego polskiego emigranta ("Praca na saxach").

Do tego jeszcze blues, Johnny Cash i Stanisław Grzesiuk - powojenny bard nieistniejącej Warszawy. Dlatego wraz z...