Mojżesz zbliżył się do Pana, a gdy wrócił, obwieścił ludowi wszystkie Jego słowa i zalecenia. Lud obiecał je wypełnić. Niemal ta sama scena powtarza się kilka wersów dalej. Mojżesz spisał słowa Boga, zbudował ołtarz i stelle dla dwunastu pokoleń; kazał złożyć ofiarę i połową krwi skropił ołtarz. "Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: »Wszystko, co powiedział Pan, zrobimy i będziemy posłuszni«" (Ks. Wyjścia 24, 7). (Tłumaczenie benedyktyńskie Biblii Tysiąclecia usuwa kanty i trudności oryginału; w wersji starohebrajskiej jest, zamiast posłuszni, "słyszeć", we niszma, co może, ale nie musi być posłuszeństwem; bywa tłumaczone jako "zrozumiem". Martin Buber przetłumaczył ten fragment jeszcze inaczej i w jego wersji brzmiał: "Uczynimy, aby posłuchać"). Dwakroć Izrael potwierdza swoje zobowiązania wobec Haszem. W obu przypadkach natrafiamy na...