Ozeasz bierze sobie zatem ogarniętą żądzą kobietę za żonę - z woli Jahwe. Rodzą się dzieci o symbolicznych imionach, dwóch synów i jedna córka: Jizreel, co znaczy “Bóg sieje", Lo-Ruchama - “nie doznająca miłosierdzia", Lo-Ammi - “nie mój lud". Następuje szereg zarzutów wobec żony i matki. Ojciec namawia dzieci: “Oskarżajcie swą matkę, oskarżajcie - bo nie jest już ona moją małżonką (ani ja nie jestem jej małżonkiem) - niech usunie znamiona nierządu ze swej twarzy i oznaki cudzołóstwa spomiędzy swych piersi!" (2, 4). Słowa te sugerują, że żona Ozeasza nie zaprzestała współżyć z innymi mężczyznami, jak również, że on dał jej list rozwodowy. Wskazuje też na to ciąg dalszy ich historii, w którym prorok otrzymuje nakaz: “I rzekł do mnie Jahwe: »Idź znowu i miłuj niewiastę, która kocha innego i cudzołoży...«" (3, 1). Ozeasz wykupuje ją za niską cenę, cenę niewolnicy.