Birgitta Lillpers urodziła się w roku 1958 w Orsie. Studiowała w Uppsali filozofię. Wydała dziesięć tomów poezji oraz pięć książek prozatorskich, z których na szczególną uwagę zasługuje "Podlewający kwiaty". Jest laureatką wielu nagród, m.in. prestiżowej Samfundet De Nios Stora Pris (Wielkiej Nagrody Poetyckiej Stowarzyszenia Dziewięciu), przyznawanej za całokształt twórczości. Jej ostatni tom wierszy "Zniknąć albo wejść" został nominowany do nagrody Europejski Poeta Wolności i przetłumaczony ze szwedzkiego przez Annę Topczewską.

"Zniknąć albo wejść" to pokaźny, składający się z trzech części tom wierszy. Ale zaryzykowałbym twierdzenie, że bohaterów jest tu wyłącznie dwóch: natura i człowiek. Ta pierwsza została zaprezentowana niezwykle przekonująco, spotykamy tu zwierzyniec z niemałym dodatkiem fachowo zdefiniowanej flory, przykładowo: ryjówki, pasikoniki, gzy, tłustosz, gruszecznik, miechunka. Cały ten żywy inwentarz oddziela od człowieka zasadnicza różnica: znajduje się on na właściwym miejscu. Natura roztacza nad nim swoją opiekę, tak jak nad martwym lisem: "martwego zjada cię las, przyjmuje z powrotem".

Dla odmiany człowiek, pozbawiony tego rodzaju protekcji, został umieszczony na granicy - ważny i regularnie powracający motyw w wierszach Lillpers. Owa granica, utworzona w efekcie ludzkiego oddalenia się od natury, nieustannie przypomina, że całościowe zerwanie pierwotnej więzi okazuje się niemożliwe. Granica więzi i nawołuje. Człowiek pozbawiony możliwości powrotu do natury, pozostaje zdany na to, co wyrwało go spod wyłącznej władzy instynktu: świadomość. Sam tytuł książki można odczytać jako wyraz dylematu: zniknąć, przestać być człowiekiem albo wejść w swoją świadomość. Bolesne wyzwanie. Aby mu sprostać, trzeba bowiem "nagle zrozumieć / że obowiązuje najstraszliwsza otwartość, że / stoimy / sami".

Birgitta Lillpers, "Zniknąć albo wejść", tłum. Anna Topczewska, wyd. Miasto Gdańsk i słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2009 r.