Gesty pokoju

Terroryzm niesie ze sobą strach: niech nikt nie czuje się bezpieczny, każdemu grozi śmierć. Terroryści nie wybierają ofiar.

28.03.2016

Czyta się kilka minut

 /
/

Wybierają miejsce i czas tak, żeby ich akcja dotknęła wszystkich, lub możliwie wielu. „To ataki na nas wszystkich” – powiedział po zamachu w Brukseli szef niemieckiego MSW Thomas de Maizière. Niemiecko-egipski politolog, ekspert od dżihadu i jego internetowej propagandy Asiem El Difraoui komentował: „Ekstremiści chcą przede wszystkim polaryzować, ciągle się starają poróżnić nasze społeczeństwo. Próbują podsycać strach. Nie wolno nam dać się poróżnić. Nie wolno nam się na to nabrać”. Strach paraliżuje, ale też budzi uczucia agresji obronnej. Ten strach dosięgnął nas po zamachach na brukselskim lotnisku Zaventem i wybuchach w metrze. Oto widzimy, że się do nas zbliża ogromna fala uchodźców i jednocześnie zalewa nas fala strachu ujawniająca się choćby w internecie. Po zamachu w Brukseli fala nienawiści się spiętrzyła: „nie wpuszczać”, „strzelać do nich”, „budować mury”, „eksmitować”, „odpychać od naszych granic”...

W odpowiedzi na to przypomnę reportaż Marcina Żyły o Polakach pomagających uchodźcom w Europie („TP” nr 11/2016). Pamiętacie esemes, który Hania Hakiel dostała po paryskim zamachu od rodziny uchodźców, którą się opiekuje? „Proszę, nie zacznij się nas bać. To nie są muzułmanie, ci, co zabijają. To są szaleńcy. Tak się boję, że ludzie nie będą rozumieć tej oczywistej różnicy”.

Papież Franciszek rozumie. Wtorkowy zamach nazwał „gestem wojny, zniszczenia (...) dokonanym przez ludzi, którzy nie chcą żyć w pokoju”. Słowa te wypowiedział dwa dni po zamachu, w Castelnuovo di Porto pod Rzymem. W Wielki Czwartek odwiedził tam ośrodek dla 900 uchodźców starających się o azyl. Do mieszkańców ośrodka, w większości muzułmanów, powiedział: „Wszyscy dokonujemy gestu braterstwa i wszyscy mówimy: jesteśmy inni, różnimy się, mamy różne religie i kultury, ale jesteśmy braćmi i chcemy żyć w pokoju”. Odprawił mszę św. i umył nogi jedenastu uchodźcom z Syrii, Pakistanu, Mali, Nigerii oraz Włoszce – pracownicy placówki; w tym trzem muzułmanom, hinduiście, trzem chrześcijankom Koptyjkom, pięciorgu katolikom [patrz także Obraz Tygodnia – red.]. Papież prosił: „Niech każdy z was, w języku swojej religii, prosi Boga, aby to braterstwo szerzyło się na świat”. Mimo aktów terroru Franciszek nie zmienił stanowiska wobec uchodźców. W internecie pojawiły się takie komentarze jak te: „Z niesmakiem oglądałem to widowisko. Jak myślicie, co o Franciszku myślą teraz muzułmanie?”, „Powinien umyć [nogi] 11 członkom rodzin ofiar, a nie tym Saracenom. Może jeszcze będzie kazał przytulać terrorystów przed wysadzeniem, oraz obsypywać ich kwiatami...”.

Nikt o zdrowych zmysłach nie jest przeciw podejmowaniu środków bezpieczeństwa. Wiadomo też, że wśród uchodźców mogą być agenci tzw. Państwa Islamskiego czy inni terroryści. Nikt nie lekceważy troski państw o ochronę obywateli. Czym innym jest jednak zaślepienie strachem i agresywna postawa wobec wszystkich wyznawców islamu pochodzących z krajów arabskich.

W Wielki Czwartek Chrystus wyjaśnił: „Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi (J 13, 1-15). Innymi słowy, jeśli jesteście u siebie „panami”, gospodarzami, macie wobec bliźniego w potrzebie być jak ten, który służy (obmywanie nóg było czynnością sługi lub niewolnika). Według Ewangelii spotkanie człowieka w potrzebie to spotkanie samego Chrystusa.

Nie piszę tego do pani premier ani do pana prezydenta. Na nich ciążą obowiązki wynikające z ich urzędów. Piszę do „zwykłych” chrześcijan, którzy nie mają wielkiego wpływu na decyzje rządu, ale ogromny na to, jak społeczeństwo myśli i reaguje dzisiaj, gdy w konfrontacji z zagrożeniem i totalnym lękiem chrześcijańskie miłosierdzie zdaje się nieużyteczne i nieżyciowe. A przecież tymczasem, mimo wszystko, chrześcijanom nie wolno swoich wewnętrznych postaw i wyborów podporządkować prorokom strachu i nienawiści. ©℗

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Urodził się 25 lipca 1934 r. w Warszawie. Gdy miał osiemnaście lat, wstąpił do Zgromadzenia Księży Marianów. Po kilku latach otrzymał święcenia kapłańskie. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował z młodzieżą – był katechetą… więcej

Artykuł pochodzi z numeru TP 14/2016