Tak się składa, że minęło właśnie dwadzieścia pięć lat od momentu, kiedy mój pierwszy tekst ukazał się w "Tygodniku". Wyrzucono mnie z Radia po "weryfikacji" w stanie wojennym, mój przyjaciel Jan Józef Szczepański powiedział o tym Jerzemu Turowiczowi, a Redaktor Turowicz napisał do mnie miłą kartkę, bym coś przysłała. Byłam bardzo dumna, bo "Tygodnik" dawał nie tylko możliwość dalszego pisania, ale był wyróżnieniem, nobilitacją. Znalazłam w nim otuchę, ciepło, przyjaźń. Przeżywałam wspólnie - chociaż z daleka - wspaniałe i trudne dni: wizyty Papieża, śmierć ks. Popiełuszki, nagrodę Nobla dla Wałęsy, przełom '89 roku, meandry transformacji, pożegnanie Naczelnego Redaktora...

Zdążyłam jeszcze na zmianę formatu. W mowie potocznej o wielkich uczonych, artystach, mężach stanu mówi się: ludzie dużego formatu. I odwrotnie. Wierzę, że "Tygodnika" to nie dotyczy....