Dzięki prorokowi rabin mógł pogadać z Mesjaszem. Szczegółów ­spotkania nie ujawniono. Ale najciekawsza była lekcja teodycei, jaką prorok udzielił swojemu przyjacielowi.

Pozwolił mu wędrować z sobą , zabronił jednak stawiać pytań. Miał jedynie iść za wskazaniami proroka i nie zastanawiać się nad jego czynami. Trafili do biednego domostwa, w którym mieszkało dwoje starych ludzi. Mieli oni jedną, też już starą, krowę. Gospodarze serdecznie przyjęli wędrowców. Dzielili się z nimi wszystkim, co było w chałupie. Zanim ruszyli w dalszą drogę, prorok pomodlił się o to, by krowa rychło zdechła. No i zdechła, nim oni zdołali opuścić ubogą chatę.

Następną noc spędzili w drodze. Zasnęli na pustkowiu. Rano dotarli do bardzo zasobnego domu. Właściciel nieżyczliwie odnosił się do obdartych wędrowców, tłumacząc im, że powinni zabrać się do porządnej pracy. Wychodząc z domu bogacza...