W jednej z trzyminutowych etiud na temat kina, zamówionych na jubileusz 60--lecia Festiwalu, Lars von Trier dokonał symbolicznego gwałtu na publiczności. Akcja dzieje się podczas galowego pokazu "Dogville". W rzędzie czerwonych foteli siedzi reżyser z kwaśną miną, wbity w smoking. Jakiś facet nachyla się do niego i szepce: "Moja firma bardzo dobrze prosperuje! Mam osiem samochodów, po jednym na każdy dzień tygodnia, ósmym zawiozą mnie na cmentarz... A pan z jakiej branży?". "Ja - zabijam" - odpowiada von Trier. Wyjmuje z kieszeni młotek i wali w głowę natrętnego biznesmena. Krew tryska, ale nikt nie reaguje, wszyscy oglądają film. Kino może dawać artyście poczucie pełnej wolności i bezkarności, ale widzowie nie traktują go do końca serio, podczas gdy on zabija "naprawdę"...

Ale doświadczenie uczestnika canneńskiego festiwalu jest inne. Nie znam innego miejsca...