Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W pewnym sensie Mowa ta w Ewangelii Janowej odpowiada opisom ustanowienia Eucharystii, jakie znajdują się u pozostałych ewangelistów. U Jana bowiem, choć znajdujemy obszerny opis Ostatniej Wieczerzy, nie ma opisu ustanowienia Eucharystii. Można też uznać tę mowę za komentarz ukazujący głębokie znaczenie tego, co dokonało się podczas Ostatniej Wieczerzy. Tak więc w skierowanej do Żydów przemowie Jezus wskazuje wielokrotnie i wyraźnie na siebie jako pokarm niebieski, czyli Zbawiciela: “Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki". Najmocniejsza jest konkluzja: “Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata". Nigdzie w Ewangeliach nie ma mocniejszego świadectwa potwierdzającego bóstwo Jezusa: On sam wskazuje na siebie jako na dawcę nieśmiertelności, to On jest Zbawicielem i źródłem wszelkiego życia. Jednocześnie, zwłaszcza ostatnie zdanie, wskazuje na Jego ciało.
Mamy tu wyraźną zapowiedź męki, która będzie ofiarą dającą życie światu. Słowa te jednak wskazują nie tylko na mękę, ale na całą osobę Jezusa, który ma prawdziwe ciało, a więc na Jego wcielenie. Nasza wiara w Jezusa, to nie tylko wiara w Jego bóstwo, ale także wiara w Jego prawdziwe i pełne człowieczeństwo, wiara we wcielenie. Tylko Jezus jako prawdziwy człowiek może być zbawicielem naszego człowieczeństwa. Wcielenie jest uniżeniem, Bóg schodzi na poziom materialnego życia. Jednocześnie wcielenie, co jest o wiele ważniejsze, jest podniesieniem ciała, całości naszego materialnego świata, do sfery boskiej, do nieśmiertelności.
Ta obietnica nieśmiertelności ciała zawarta w fakcie wcielenia jest odnawiana w Eucharystii. Pisał o tym św. Ireneusz: “Jeżeli ciało się nie zbawi, ani Pan nie zbawiłby nas prawdziwie przez swoją Krew, ani kielich eucharystyczny nie byłby zjednoczeniem z Jego Krwią, ani chleb, który łamiemy nie byłby zjednoczeniem z Jego Ciałem". Oraz: “Nasze ciała, karmione przez Ciało i Krew, zostaną złożone w ziemi i po tym, jak się w niej rozłożą, powstaną pewnego dnia przez działanie Słowa Bożego".
"Chleb życia"
Jesteśmy okłamywani, oszukiwani, dezinformowani. Podrzucają nam tematy zastępcze, żeby odwrócić naszą uwagę od ważnych spraw. Kierują nas na mało ważne szczegóły, podczas gdy obok płonie las. Manipulują naszymi uczuciami, emocjami, wartościami, poglądami we wszystkich dziedzinach. W zależności od tego, gdzie ich interes, roztaczają przed naszymi oczami wizje ziemskiego raju albo przepaści piekła.
A my tak bardzo jesteśmy spragnieni prawdy - jak pielgrzym na pustyni, głodni prawdy - jak nędzarze, marzący o kawałku chleba.
Żądamy prawdy, domagamy się jej, uważając, że mamy prawo usłyszeć prawdę - bolesną czy radosną, twardą czy wygodną jak puch.
Tylko przy tym popełniamy błąd w myśleniu. Bo prawda nie jest nigdy podana, jak na talerzu. Prawda to rzeczywistość ludzka i trzeba o nią nieustannie walczyć, dążyć do niej, szukać jej, starać się o nią, pielęgnować ją.
Mając świadomość, że tu na ziemi nigdy w pełni jej nie posiądziemy.
KS.M.M.
Czytania liturgiczne (10-17 VIII)
XIX NIEDZIELA ZWYKŁA: 1 Krl 19, 4-8; Ps 34; Ef 4, 30 - 5, 2; J 6, 41-51;
PONIEDZIAŁEK: Pwt 10, 12-22; Ps 147B; Mt 17, 22-27;
WTOREK: Pwt 31, 1-8; Ps 32; Mt 18, 1-5. 10. 12-14;
ŚRODA: Pwt 34, 1-12; Ps 66; Mt 18, 15-20;
CZWARTEK: Joz 3, 7-10a. 11. 13-17; Ps 114; Mt 18, 21 - 19, 1;
PIĄTEK - UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP: Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps 45; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56;
SOBOTA: Joz 24, 14-29; Ps 16; Mt 19, 13-15;
XX NIEDZIELA ZWYKŁA: Prz 9, 1-6; Ps 34; Ef 5, 15-20; J 6, 51-58.
