Kiedy ks. prof. Tomáš Halík opisuje wyzwanie stojące przed współczesnym duszpasterzem, chętnie przywołuje opowieść z Ewangelii św. Łukasza o tym, jak pewien człowiek imieniem Zacheusz, chcąc lepiej widzieć Jezusa - ale pewnie i nie chcąc być przez Niego widzianym - wspiął się na sykomorę. Dla czeskiego duchownego to modelowa sytuacja spotkania z człowiekiem niewierzącym, nie-dość-wierzącym, z kimś "na obrzeżu". "Czuję - pisze o sobie - że jestem tu przede wszystkim po to, by proponować rozumiejącą bliskość tym, którzy (...) zachowują dystans" ("Cierpliwość wobec Boga").

Dziś, gdy na dobre i złe doszło do "prywatyzacji wiary", granice widzialnego Kościoła uległy rozmyciu i kategoria "obrzeży" stała się niezwykle pojemna. Może nawet do tego stopnia, że kto wie, czy obecnie Zacheuszów nie jest więcej niż uczniów stojących w bezpośredniej bliskości Jezusa. Co...