Polemiczny tekst Piotra Kaznowskiego przeczytałem z mieszanymi uczuciami. W niewielkim tylko stopniu jest on rzeczową polemiką z moimi tezami, bardziej amatorską diagnozą mojej osobowości i ściągą z książki Mateusza Wernera "Wobec nihilizmu", która ani nie jest napisana przez teologa, ani nie dotyczy tematów, które poruszałem.

To, co wieści Werner w sprawie "projektu nowoczesności", nie wyznacza mojej perspektywy badawczej i stanowi wątpliwą podpórkę dla uzasadnienia teologicznej tezy de Lubaca, że "albo natura zostanie schrystianizowana, albo chrześcijaństwo znaturalizowane". Wypominanie mi w tym kontekście "uproszczonej dialektyki dobrego-złego" i posądzanie o "gnostyckie bluźnierstwo" z powodu "snucia wizji oscylujących między czasem sprzed grzechu pierworodnego a millenarystycznym eschatonem zrealizowanego Soboru" to popis słownej żonglerki nastawionej na...