Tygodnik Powszechny: Jak się Panu żyje w kulturze ciągłego karnawału?

Wojciech J. Burszta: Przystosowałem się. Ratuje mnie postawa zdystansowana: przyglądam się samemu sobie i innym poprzez zadziwienie zmianami, których doświadczyłem w swoim życiu i których wszyscy doświadczamy dziś.

Zadziwienie?

Przede wszystkim - samym tempem zmian, jakie się dokonują w mentalności Polaków. Oczywiście, trzeba tu zastrzec, że obserwuję te zmiany w środowisku miejskim. Triumf kultury karnawału najlepiej widać w środowiskach wielkomiejskich. Wiejskie i małomiasteczkowe są całkowicie zaniedbane, próżno szukać wiadomości o nich w mediach. Przedziwnym paradoksem jest to, że wsią przestali się interesować nawet etnologowie.

Po co nam, mieszkańcom wsi i miast, post?