Dokładnie cztery lata temu, 18 marca 2016 r., Unia Europejska podpisała pakt z Turcją: w zamian za kilka miliardów euro – formalnie przeznaczone na wsparcie dla ponad 3,5 mln Syryjczyków, którzy dziś znajdują się na terenie Turcji (do tej liczby należy doliczyć także uchodźców z Afganistanu czy Iraku) – Ankara miała powstrzymywać ich przed dalszą podróżą do Grecji i Europy. Erdoğan, świadom lęku, jaki na Zachodzie zaczęli budzić uchodźcy i migranci, zaczął jednak podbijać stawkę i za spokój umiarkowanych polityków w Europie żądać coraz więcej.

- Europa kupiła sobie czas - komentuje Marcin Żyła. - Teraz przychodzi płacić za to rachunek.

Kumulujące się od pięciu lat napięcie eksplodowało. Jeszcze pod koniec stycznia odbyły się pierwsze demonstracje – najpierw Greków, potem migrantów i uchodźców. Ich wspólnym adresatem były władze. Lokalne – że na wyspie, zwłaszcza w jej północnej części, pogarszają się warunki życia. Państwowe – że z Lesbos uczyniono wielką „poczekalnię” dla uchodźców. I wreszcie unijne – że po czterech latach obowiązywania układu z Turcją uchodźców na wyspie wciąż przybywa.

Kiedy prezydent Turcji Erdoğan otworzył granicę, niektórzy migranci i uchodźcy z Lesbos uznali, że droga na Zachód ponownie stoi przed nimi otworem...

Możesz pomóc uchodźcom i migrantom z obozu Moria:

• Caritas pomaga na Lesbos
• Dobra Fabryka dla uchodźców na Lesbos
• ReFocus Media Labs: prosto z pierwszej linii kryzysu
• Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej
• Polska Misja Medyczna
• Polska Akcja Humanitarna

Czytaj także:

Tu zaczyna się nowy świat - reportaż Marcina Żyły z obozu Moria